بایگانی دسته ی مقالات

 حقایقی درباره قابلیت های روغن زنجیر

حقایق و اطلاعاتی درباره عملکرد و قابلیت های روغن زنجیر که مصرف کننده باید به آنها حتمآ توجه کند شامل موارد ذیل می باشد :

کیفیت روانکار زنجیر بسیار ضروری است .

۱- عواقب یک زنجیر شکسته :

اگر زنجیر بشکند , ماشین یا وسیله ای که آنرا می راند متوقف می شود , این اتفاقی بسیار بحرانی و پر هزینه است . اگر این اتفاق روی یک موتور سیکلت بیفتد خیلی راحت می توان آنرا تعویض نمود و هرچقدر از خانه دور باشید همه جا زنجیر یافت می شود . ولی اگر کانوایر و زنجیر مربوط به کشتی باربری که کالای مصرف کننده و تولیدات کارخانه ای باشد هر لحظه که از توقف آن بگذرد هزاران دلار به خاطر این تاخیر هزینه بر می دارد و حتی اگر زنجیر اشیاء داخل کوره را به حرکت در می آورد و سپس شکسته و متوقف شود خسارات و عواقب به مراتب بیشتری میتواند داشته باشد. محصولات باقی مانده داخل کوره اکثرآ از بین می روند و آنوقت میتوان هزینه تعویض زنجیر جدید و نصب آنرا و زمان از دست رفته را با محصولات از بین رفته !

با توجه به این مسائل بعضی از مردم هر روغنی و روانکاری که به دستشان می رسد را می ریزند و انتظار دارند که کارشان درست انجام شود و متوجه نخواهند شد که کارشان چه عواقبی دارد .

پس یک روغن و روانکار مرغوب می تواند به مراتب جلوی خسارات زمانی , مالی و هرگونه دردسری را بگیرد .

۲-محافظت زنجیر در مقابل زنگ زدگی :

اجازه دهید نگاه کنیم بپه یک روغن زنجیر مناسب برای این منظور . اول از همه آن روغن باید جلوی تمام اتفاقاتی که میتواند منجر به پاره شدن زنجیر شود را بگیرد که آن زنگ زدن زنجیر است . پس روغن زنجیر مناسب و انتخاب شده باید قابلیت ضد زنگ زدگی را داشته باشد مخصوصآ مواقعی که رطوبت و نم زیاد می باشد .

۳- نادیده گرفتن فرسودگی زنجیر  :

دلیل دیگری که باعث شکستن و پاره شدن زنجیر می شود فرسودگی است . روغن به تنهایی می تواند جلوی فرسودگی و اصطکاک زنجیر را بگیرد , اما با تکنولوژی بالای امروزه ,فشارها و سرعت های حرکت بسیار زیاد باید محافظت دقیق تری صورت گیرد .

یک استارت نامنظم در موتور سیکلت یا خط تولید متناوبآ باعث خرابی فیلم روغنی روی زنجیر میشود و همچنین سبب فرسودگی ناگهانی .  افزودنی ها باید به گونه ای انتخاب شود که پیشگیری کنند از فرسودگی زنجیر . یک روغن صنعتی با کیفیت می تواند به سادگی باعث ماندگاری فیلم روغنی شود که تحت تاثیر شرایط بحرانی ایجاد می شود و یک حفاظت از خوردگی و فرسودگی قابل ملاحظه ای مهیا می شود .

۴- انتخاب غلظت و ویسکوزیته مناسب :

روغن صنعتی انتخاب شده بر اساس روغن زنجیر باید ویسکوزیته مشخص و مناسبی داشته باشد . اگر خیلی غلیظ باشد به سختی با سرعت بالا وفق پیدا میکند و اگر خیلی رقیق باشد ممکن است زنجیر را از مسیر خود منحرف کند و مشکل بوجود آورد . و بعد از انتخاب غلظت و ویسکوزیته روغن صنعتی مورد نظر باید یک افزودنی چسبناک و البته خیلی کم به آن اضافه شود که این به ماندگاری روغن در جای خود کمک میکند و خطر در رفتن زنجیر را کاهش می دهد  حتی در سرعت های بالا.

۵- کارایی در دماهای پایین :

اکثر روغن های صنعتی با پایه نفتی (مشتقات نفتی ) کارایی و بازدهی مناسبی در دمای پایین ندارند . از آنجایی که آنها به غلیظ شدن میل می کنند یا حتی به سختی و غلظت یک موم شمعی . و در نتیجه در یک روز سرد یخبندان بسیار خطرناک و فجیع خواهد بود. روغن صنعتی زنجیر باید بتوانند در دمای پایین صفر عملکرد خوبی داشته باشد . پس باید در انتخاب پایه مناسب روغن دقت بیشتری کرد که روغن در دمای پایین عملکرد خوبی داشته باشد .

۶- اثرات اکسیداسیون در گرما :

اکثر مردم تصور می کنند که روغن های نفتی تصفیه شده بسیار با کیفیت و ثابت هستند و تغییر نمی کنند ولی اینطور نیست . یک روغن خالص پارافینی با کیفیت بالا را در ماهیتابه قرار دهید و روی اجاق بگذارید , بعد از ۲,۳ هفته می بینید که رنگش عوض می شود . حتی ممکن است شبیه قیری سیاه در آید . این به دلیل اکسیده شدن است که با گرما سرعت میگیرد. خوشبختانه امروزه علم موجب کشف مواد شیمیایی جدیدی شده که باعث حفاظت روغن در مقابل اکسیده شدن می شوند و موجب می شوند که خصوصیات مفید و با ارزش روغن صنعتی از بین نرود , پس اگر میخواهید روغن زنجیری داشته باشید که در اثر گرما اکسیده نشود باید با افزودنی های مخصوصی از روغن حفاظت کند .

روغن‌هاي معدنيبه منظور انتقال گرما استفاده مي‌گردد. روغن‌ مینرال ، سيالات غيرسمي و غيرخورنده هستند . ضمناً خاصيت پمپ‌شدن اين نوع روغن‌ در دماي پايين نيز مناسب است. ظرفيت گرمايي اين نوع روغن با افزايش دما، افزايش مي‌يابد.
از آنجا در مدت زمان کارکرد در روغن‌ انتقال حرارت تغييراتي به‌وجود مي‌آيد که بر کیفیت آنها مثل  تشکيل غلظت و لجن تأثير مي‌گذارد و يا خطرات ايمني مانند کاهش نقطه‌ي جوش و نقطه‌ي اشتعال را سبب میشود ، همواره توصيه مي‌شود تا پس از مدت زمان کارکرد مشخصی، خواص روغن مورد ارزیابی  قرار گيرد.
انتخاب يک روغن مینرال  براي يک واحد تحت فشار اتمسفريک، قبل از هر چيزي به دماي مخزن ارتباط دارد . به منظور رسیدن  به يک عملکرد کم زحمت و زمان کارکرد طولاني، دماي مخزن بايد حداقل °C 41 کمتر از دماي شکست هيدروکربن‌ °C 380تا  °C 360 باشد و همچنين از دماي °C 340 تا °C 320 تجاوز نکند. نقطه‌ي جوش  روغن حرارتی  نيز بهتر است حداقل °C 20 بالاتر از دماي مخزن باشد.
روغن‌ انتقال گرماکه در دماهاي بالا به‌کار مي‌روند بايد برش‌هاي نازک روغني باشند و نبايد با تقطيرات سبک به منظور تعديل گرانروي ترکيب شوند. روغن‌هاي پايه‌ي مورد استفاده در روغن‌هاي انتقال گرما مراحل تصفيه‌ي خاصي را به منظور بهبود خواص مي‎گذرانند . ابتدا خواص نامطلوب روغن که منجر به تشکيل لجن  روغن در اثر کارکرد مي‌شود را با استفاده از روش تصفيه به‌ کمک حلال از بين مي‌برند . سپس در صورت استفاده از  حلال، به منظور افزايش مقاومت روغن در برابر اکسيداسیون، آن را تحت عمل عمل‌آوری با هيدروژن قرار مي‌دهند. اين کار همچنين باعث بهبود سازگاري روغن با مواد افزودني مورد استفاده در آن مي‌شود. به منظور افزايش کارايي روغن در عمل انتقال گرما آن را، تحت عمليات واکس‌زدايي نيز قرار مي‌دهند.
علاوه بر استفاده از مراحل تصفيه و پالايش خاص در توليد اين روغن‌ها، ممكن است از مواد افزودني بازدارنده‌ي اکسيداسيون بسيار گران قيمت نيز به منظور افزايش طول عمر اين روغن‌ها استفاده ‌شود.
بيشتر روغن‌هاي انتقال گرما، روغن‌هاي پارافيني مي‌باشند که شاخص گرانروي بالايي دارند. با توجه به خاصيت رسانايي و ظرفيت گرمای ويژه‌ي خوب اين روغن‌ها، مي‌توان از آنها در سيستم‌هايي که داراي ریت انتقال گرماي بالايي هستند استفاده نمود . استقامت گرمايي روغن‌هاي نفتنيک به خوبي روغن‌هاي پارافينيک ننیست و خاصيت گرانروي دماي روغن‌هاي نفتنيک از روغن‌هاي پارافنيک ضعیفتر است.
استقامت در مقابل  اکسيداسیون روغن‌هاي انتقال گرما بر روي مدت زمان کارکرد آنها مؤثر است. به علت استفاده از اين روغن‌ها در يک سيستم بسته و عدم تماس پيوسته با هوا،  عوامل ايجاد اکسيداسيون در اين روغن‌ها چندان زیاد نيست. با وجود پايداري خوب روغن انتقال حرارت در برابر استهلاک ، تنش‌هاي دمايي بيش از حد مي‌تواند منجر به ايجاد کهنگي و تخريب روغن گردد . وجود زنگ آهن و يا ذرات مسي در لوله‌ها همچنین فرآيند تخريب و کهنگي را افزايش مي‌دهد.
علاوه بر روغن‌هاي معدني، ترکيبات آلي ديگر مانند آلکيل‌بنزن‌هاي با زنجيره کوتاه، مشتقات و ترکيبات دي آلکيل بنزن، دي متيل دي فنيل اکسيدها، پلي فنيل‌هايي که به‌صورت موضعي هالوژنه شده‌اند، ترکيبات ترفنيل‌ها و همچنين ترکيبات دي فنيل اکسيد و دي فنيل نيز در سيستم‌هاي انتقال گرماي تحت فشار اتمسفريک استفاده مي‎شود. حداكثر دماي مجاز براي اين تركيبات °C 40 – 20 بالاتر از روغن‎هاي معدني است. ويژگي‌هاي اين ترکيبات بسته به ساختار شيميايي آنها در دماهاي پايين از روغن‌هاي معدني نامطلوب‌تر است.
چگالي روغن‌ انتقال حرارت سنتتیک همیشه از روغن‌هاي مینرال بيشتر است. اين امر باعث کاهش ظرفيت گرمايي ويژه‎ اين روغن‌ها مي‌گردد . در واحدهايي که دماي آغاز به‌کار بسيار پاييني دارند، معمولاً از آلکيل ساليسيلات‌ها استفاده مي‌شود. آلکيل ساليسيلات‌ها را مي‌توان در مواردي که دماي مخزن تا حدود °C 180 است، استفاده کرد. اين مواد بايد از رطوبت محافظت شوند تا از تشکيل لجن در اثر هيدروليز جلوگيري شود.